ثواب‌های زیادی که برای زیارت امام حسین (علیه‌السلام) هست، آن‌قدر فوق‌العاده است که برخی باور نمی‌کنند یک عمل به‌ظاهر ساده چنین نتیجه‌ای داشته باشد. اشکال این افراد آن است که بقیه چیزهای فوق‌العاده را ندیده‌اند.
مثلاً فرض کن کسی که خدای‌ناکرده مرتکب گناهی شده، انتظار دارد روز قیامت در نامه اعمالش آن را ببیند. اما می‌بیند که نه‌تنها آن گناه نیست، بلکه جایش ثواب آمده است. چرا؟ به این دلیل که:
إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ[1]
یعنی همانا خوبی‌ها بدی‌ها را از بین می‌برند.
با این اوصاف، آیا باز هم عجیب است که خدا برای زیارت و عرض ادب به بهترینِ مخلوقاتش، این‌قدر پاداش دهد؟
[1] سوره مبارکه هود، 114
نظرات (۰)