مدرسه ما و دهه فجر

خارجی‌ها برای خودشان خوشی‌های الکی درست می‌کنند. مثلاً همه می‌ریزند در خیابان و به هم گوجه‌فرنگی پرت می‌کنند و می‌خندند. خدا می‌داند چقدر گوجه اسراف می‌شود و چقدر آدم آسیب می‌بیند.

البته طبیعی است که اگر کسی شادی واقعی نداشته باشد، مجبور شود با شادی‌های الکی خودش را شاد نشان دهد. اما ما که حالا جشن‌های بزرگ و واقعی داریم، آیا درست شادی می‌کنیم؟ مثلاً در همین دهه فجر که انصافاً روزهای به‌یادماندنی‌اش برای نسل‌های بعدی هم شیرین است، آیا آن‌طور که شاید و باید خوشحال هستیم؟ نکند که ما در مسجد و مدرسه کم بگذاریم!

هرکدام هر کاری می‌توانیم بکنیم تا همه بدانند که ما چقدر از نعمت جمهوری اسلامی و آمدن امام خمینی خوشحال هستیم. آن‌وقت دیگر کسی جرأت نمی‌کند به ما و مملکت ما چپ نگاه کند!