تابه‌حال حسش کرده‌ای؟ حس گذر عمر؟ این‌که لحظه‌لحظه داریم پیر می‌شویم. انگار همین دیروز بود که وارد مدرسه شدیم. چند سال دیگر خواهیم گفت انگار همین دیروز بود که از مدرسه فارغ‌التحصیل شدیم.
کوچک‌تر که بودیم دوست داشتیم سریع بزرگ شویم و کارهای بزرگ‌ترها را انجام دهیم. اما هرچه بزرگ‌تر می‌شویم آهسته‌آهسته گذر عمر را احساس می‌کنیم. تازه می‌فهمیم که بزرگ شدن یعنی کاسته شدن از زمان زندگی!
زندگی و عمر انسان هدیه‌ای الهی است که به هر کسی فقط یک بار می‌بخشند و هر لحظه‌ای برای خودش منحصربه‌فرد است. اهمیت این لحظات وقتی زیاد می‌شود که مبنای یک زندگی جاوید باشد. پس باید قدر تک‌تک این لحظات را دانست.
نکند فرصت زندگی را از دست بدهیم...
نظرات (۰)