در بازی والیبال وقتی توپ را به آن طرف تور پرتاب می‌کنی، از دو حال خارج نیست: یا طرف جواب می‌دهد یا نمی‌دهد... اگر جواب داد، هیچ‌کدام برنده نیستید ولی اگر جواب نداد، شما برده‌اید و امتیاز می‌گیرید.
رفاقت با دوستان هم همین‌شکلی است. اگر به دوستت محبت یا خدمتی کردی و او هم جواب کار شما را داد، هیچ‌کدام برنده نیستید. اما اگر جواب محبت شما را نداد، این‌جاست که شما برنده‌اید!
اصلاً فرق دوستی خودپسندانه و خداپسندانه همین‌جاها معلوم می‌شود. خودپسند‌ها چون به خاطر خودشان محبت می‌کنند، اگر جوابی نگیرند، ناراحت می‌شوند ولی کسی که با خدا معامله کرده باشد، اجرش را هم از خود خدا می‌خواهد و برایش فرقی ندارد که دوستش جواب محبتش را بدهد یا نه.
پس هی نگو «بشکند دستی که نمک ندارد!»
نظرات (۰)