یعنی اگر ابوعلی سینا زنده بود، با دیدن هندوانه در شب یلدا سکته‌ای از نوع مغزی‌اش زده و جان به جان‌آفرین تسلیم می‌نمود. کافیست یک رسم بیخود در بین ما رواج پیدا کند، آن‌وقت دیگر کسی جلودارمان نیست. آخر هندوانه با طبع سرد، در زمستان سرد چه صیغه‌ای است دیگر؟ این یعنی تجویز سم برای خود، فقط به خاطر یک شب خوش بودن الکی. از آن عجیب‌تر این‌که ملت برای همین «سم»، کلی هزینه می‌کنند تا تزئینش کنند!
شب یلدا، شبی بود برای دید و بازدید با بزرگ‌ترها و تقویت روابط خانوادگی و فامیلی. دور هم جمع می‌شدند و بزرگ‌تر خانواده یا از قرآن چیزی می‌خواند یا از شاهنامه. اما این رسم خوب کم‌کم دارد تبدیل می‌شود به شبی برای الکی‌خوش بودن و حرف‌های الکی‌تر زدن. مراقب داشته‌های‌مان باشیم!
نظرات (۰)