معلم به بچه‌ها گفت: «تو یه کاغذ بنویسید به نظرتون شجاع‌ترین آدما کیان؟ بهترین متن جایزه داره.»
یکی نوشته بود: «غواصی که تو اقیانوس با کوسه‌ها شنا می‌کننه.»
یه نفر نوشته بود: «اونا که شب می‌تونن تو قبرستون بخوابن.»
یکی دیگه نوشته بود: «اونایی که تنها چادر می‌زنن تو جنگل و از حیوونا نمی‌ترسن.»
هر کی یه چیزی نوشته بود اما این نوشته دست‌ودل معلم را لرزوند:
«شجاع‌ترین آدما اونان که خجالت نمی‌کشن و دست پدر و مادرشونو می‌بوسن، نه سنگ قبرشونو...»
قطره اشکی بر پهنای صورت معلم دوید. به همراه زمزمه‌ای ...
یادمون باشه تو خونه‌ای که «بزرگترها» کوچک و بی‌احترام می‌شن، «کوچکترها» هرگز بزرگ نمی‌شن.
قرار این هفته ما: بوسیدن دستان پدر و مادرمان.
نظرات (۰)