تا از بندۀ خدا تشکر کنی، خدا را شکر نکرده‌ای.
***
رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جوان بودند که در مکه خشک‌سالی و قحطی افتاد. مزرعه‌ها خشک شد و حیوانات تلف شدند. حلیمه، دایۀ حضرت، از سختی به مکه پناه آورده بود. آمد سراغ پیامبر. رسول خدا با فروتنی فراوان و به‌گرمی از دایه‌ای که در کودکی مدتی از ایشان نگهداری کرده بود، پذیرایی کردند. دل حلیمه از این محبت گرم آرام گرفت. حضرت به این محبت بسنده نکردند و چهل گوسفند و چهل شتر هدیۀ دایه کردند تا هم از او تشکر کرده باشند، هم در سختی پیش‌آمده به حلیمه یاری داده باشند.
لا یَشْکُرُ اللَّهَ مَنْ لا یَشْکُرُ النَّاسَ[1]
هرکس از مردم سپاسگزاری نکند، خدا را شکر نکرده است
نظرات (۰)