در محضر قرآن ۷۹ | السلام علیک یا رسول الله

السلام علیک یا رسول الله

بزرگ‌ترین حادثۀ تمام تاریخ اتفاق افتاد.

***

هرچه از آخرین سفر تجاری‌اش به دست آورده بود میان نیازمندان تقسیم کرد. کارش شده بود هر روز به غار حرا رفتن و مشاهدۀ خلقت خدا و ساعت‌ها تفکر و عبادت. تمام آفرینش را به یاد می‌آورد. از آن‌ها عبرت می‌گرفت. در چهل‌سالگی خداوند قلبش را بهترین و نرم‌ترین دل‌ها یافت. درهای آسمان به رویش گشوده شد. به آسمان‌ها می‌نگریست. نزول فرشتگان را می‌دید. خداوند رحمت مخصوص خود را از اعماق آسمان‌ها متوجه قلبش کرد. در آن لحظه به جبرئیل نظر دوخت. جبرئیل به سویش آمد و بازویش را گرفت و سخت تکان داد: «ای محمد! بخوان.» فرمود: «چه بخوانم؟»

إقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ[1]

بخوان به نام پروردگارت که آفرید

در راه خانه تمام کوه‌ها و صخره‌ها و سنگلاخ‌ها به او می‌گفتند: «السلام علیک یا رسول الله.»[2]



[1] علق1

[2] گزیده‌ای از حدیث امام باقر، بحار الانوار، ج 18 ص 205 و ج 17 ص 309 چاپ جدید

اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران اشتراک گذاری در پلاس

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی