بعضی‌ها همین‌جوری تنهایی، خیلی آدم‌های فوق‌العاده باهوش و کاربلدی هستند. مهربان، تلاش‌گر، خلاق، نمرات درسی همه بیست، ورزش عالی و خلاصه تا دلت بخواهد صفات خوب و درجه یک. اما همین بعضی‌ها خدا نکند در یک کار دسته‌جمعی شرکت کنند. همه کارها را به تنهایی انجام می‌دهد و اگر هم کار جمعی کند، از هیچ‌کس حساب نمی‌برد و کار خودش را می‌کند و آخرش وصله نچسب تحویل می‌دهد! به قول معروف، تجزیه‌اش خوب است ولی مرده‌شور ترکیبش را ببرد. این‌ها نباید هیچ‌وقت مدیر بشوند، چون بلد نیستند درست تقسیم‌کار کنند و نیروها را یک‌جا متمرکز نمایند.
کار گروهی و جمعی معمولاً پردردسرتر و اعصاب خرد‌کن‌تر است. برای همین آدم‌ها کارهای فردی را بیشتر دوست دارند. اما اگر کار جمعی یاد نگیریم، گره‌های کور جامعه باز نخواهد شد.
نظرات (۰)