در محضر قرآن ۱۲۱ | برو کار می‌کن!

 

 برو کار می‌کن!

نشسته در خانه، با لنگ‌های بر هم! ذکر می‌گوید و دعا می‌کند از فقر رها شود.

***

پیش خودش فکر کرده بود دیگر با این حرکت تمام مشکلاتش حل می‌شود. یک روز تنبلی را کنار گذاشت و با هیجان و اضطراب خدمت امام صادق سلام‌الله‌علیه رسید: «برایم دعایی کنید تا خداوند به من وسعت رزقی بدهد که خیلی تنگ‌دست و فقیرم.» اما در کمال تعجب، حضرت پاسخ دادند: «هرگز دعا نمی‌کنم.» مرد ماتش برد: «چرا مولای من؟» ایشان فرمودند: «چون خداوند راهى براى این کار معین کرده. خداوند امر کرده که روزى را پى‌جویى کنید و طلب نمایید. اما تو مى‌خواهى در خانه‌ات بنشینى و با دعا روزى را به خانه خود بکشانى.»[1] اگر سنت‌های خدا را رعایت نکنی، مسیر زندگی‌ات عوض نخواهد شد.

إنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حتّی یُغَیِّروا ما بِأنفُسِهِم[2]
بی‌گمان خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد، تا وقتی که آنان آنچه را درون‌شان هست تغییر دهند.

 

[1]  وسائل (چاپ امیر بهادر) ج 2، ص 529

[2]  رعد، 11

اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران اشتراک گذاری در پلاس

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی