خوشی، ناخوشی

هر خوبی آخرش خوش است، اما هر خوشی خوب نیست! یادت باشد.

***

خانه نصفه‌نیمه‌ای که با هزار مصیبت ساخته بود، اواخر شب، با یک صاعقه خاکستر شد. ناله‌اش بلند شد: «خدایا! کشتی‌ام شکست. در این جزیره تنها و بی‌پناهم. تنها پناهم را هم صاعقه سوزاند. چگونه می‌توانی با من این کارها را بکنی؟»

صبح فردا با صدای بوق کشتی بلند شد. دوید سمت ساحل. متحیر به کشتی خیره شد. سرنشینان کشتی گفتند: «خدا را شکر علامتی را که فرستادی دیدیم و آمدیم سراغت. تصور نمی‌کردیم کسی از آن حادثه وحشتناک زنده مانده باشد.» ممکن است از بعضی چیزها در ظاهر بدمان بیاید، اما کاملاً به سودمان باشد.

فَعَسَى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَیَجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیْراً کَثِیراً[1]
چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید، در حالی که خداوند در آن خیر بسیار قرار می‌دهد.