شرطیِ نوعِ صفر

ما از جمله شرطی نوع صفر، زمانی استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم درباره چیزهایی که همیشه صحیح هستند توضیح دهیم. به عنوان نمونه:

If you push the button, the lamp lights up.

«اگر دکمه را فشار دهی، لامپ روشن می‌شود.»

When the sun comes up, it gets bright.

«وقتی خورشید بیرون می‌آید، هوا روشن می‌شود.»

نکته: درست است که این جملات شرطی نوع صفر در ظاهر، شرطی هستند و به صورت «اگر ← آنگاه» بیان می‌شوند، اما حقیقتاً اینجا «شرط» مطرح نیست و یک «رابطه علت و معلولی» برقرار است. کاربرد اصلی جملات شرطی بیان کردنِ «احتمال وقوع فعلی در اثر رخ‌دادنِ فعلی دیگر» است.

نکته: برای هر دو بخشِ جمله شرطی نوع صفر، زمانِ حالِ ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منبع: amokhtan.com