بعضی‌ها برای این‌که کارشان راه بیفتد، حاضرند همه کاری بکنند و بعضی مدیران هم فقط کسانی را تحویل می‌گیرند که اهل چاپلوسی باشند؛ این یعنی چاپلوسی یا به زبان امروزی «پاچه‌خاری». چه اشتباه بزرگی!
***
قرار بود خلیفه به شهرشان بیاید. برای همین به سبک پادشاهان از او استقبال کردند و تا امیرالمؤمنین رسید، شروع کردند به دویدن جلوی آن حضرت. امام ناراحت شد و فرمود: «به خدا این کار هیچ فایده‌ای برای امیران شما ندارد و فقط شما را به مشقت می‌اندازد و آخرتتان را خراب می‌کند.» سپس ادامه داد:
وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَاب[1]
چه زیان بزرگی است در سختی‌ای که بعد از آن عذاب باشد!
***
اشتباه نکنیم، استقبال از امام و رهبری که برخاسته از عشق مردم و موجب عزت اسلام است، نه تنها ایراد ندارد، خیلی هم خوب است. اما چاپلوسی‌ها و پاچه‌خاری‌های آخرت‌خراب‌کن است که باید مواظب‌شان باشیم.
[1] نهج‌البلاغه، کلمات قصار، شماره 37
نظرات (۰)