عاقبت مریض بی‌ادب

مریض می‌رود پیشِ پزشک، توصیه‌هایش را عمل می‌کند، خوب می‌شود. ولی امان از وقتی که طرف نمی‌داند مریض است. طبیبِ جان‌ها هم درمانش نخواهد کرد.

***

مردِ یهودی وارد شد و گفت السام علیکم. و جوری گفت که خیلی شبیهِ السلام علیکم بود. بعدی هم که آمد همین را گفت. معلوم بود نقشه کشیده‌اند زخمِ زبان بزنند. عایشه از کوره در رفت و گفت مرگ بر خودِ شما. رسول‌اللّه، صلی‌اللّه‌علیه‌وآله، آرامَش کردند که: «ناسزا مگو. ناسزا اگر مجسم شود، بدترین و زشت‌ترین صورت‌ها را دارد. چرا عصبی شدی؟» عایشه گفت مگر نمی‌بینی به جای سلام چه می‌گویند؟ پیامبر فرمودند: «چرا، من هم در جواب گفتم علیکم، همین‌قدر کافی بود.»[1] آدمِ سالم با دشمنش هم درست حرف می‌زند. ولی مریض، آن هم این‌جوری‌اش که:

وَإِذَا جَآءُوکَ حَیَّوْکَ بِمَا لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ ٱللَّهُ[2]
و چون نزد تو مى‏آیند، به گونه‏اى تو را سلام مى‏گویند که خدا تو را بدان‌گونه سلام نگفته است‏