ابوریحان بیرونی، دانشمند بی‌مانند مسلمان، کتاب‌های فراوانی نوشت. نوشتن با قلم کار آسانی نبود. می‌گویند ابوریحان تمام تراشه‌های قلم‌هایش را در زیرزمین خانه نگهداری می‌کرد و وصیت کرده بود هنگام مرگش، با هیزم همین تراشه‌ها آب گرم کنند و غسلش بدهند. ببینید آدم فهمیده چگونه با یک تیر دو نشان می‌زند. با آن قلم‌ها هم کتاب نوشت، هم هیزم ساخت.
ما هم می‌توانیم راه دانشمندان بزرگ‌مان را برویم. چگونه؟ با رواج دادن فرهنگ کتاب‌خوانی. کتاب کالایی ایرانی است که تمام سودش در جیب خودمان می‌رود؛ از نوشتن و طراحی بگیر تا چاپ و حمل و نقل و امثالش. از این مهم‌تر، با خواندن کتاب فرهنگ‌مان هم رشد می‌کند و دیگر انسان‌های سطحی و معمولی نخواهیم بود. چه چیزی بهتر از یک مملکت باسواد و بی‌نیاز از دیگران؟
نظرات (۰)