رئیس جمهور مردمی!

حضرت امیر سلام الله علیه که خلیفه مسلمین بود، خلیفه یک مملکتی که شاید ده مقابل مملکت ایران بود، از حجاز تا مصر، آفریقا، کذا [و] یک مقدار هم از اروپا، این خلیفه الهی وقتی توی جمعیت بود، مثل همه ما که نشسته‌‏ایم با هم، این هم زیر پایش نبود... پیغمبر هم همین شیوه را داشت. اسلام این است، آنی که ما می‏‌خواهیم این است. البته هیچ‌کس قدرت ندارد مثل او باشد، اما ما می‌خواهیم یک خرده نزدیک، یک بویی از اسلام بیاید در ایران ما؛ می‏خواهیم این‌طور بشود که وقتی رئیس یک مملکتی، فرض کنید رئیس جمهور، نخست وزیرش توی جمعیت می‌‏آید، همچو امتیازی نباشد که مردم کنار بروند.

(صحیفه امام؛ ج 8، ص 429 – 430)