با رفیقم روز بعد از شروع سال، برای دیدار آقا به حرم آقا رفتیم. جمعیت زیادی بود. وقتی آقا وارد شدند همه شعار می‌دادند: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند.» دیگری هنوز در حال و هوای قبل انقلاب بود: «ای شاه خائن! آواره گردی، خاک وطن را ویرانه کردی!» گفتم: «با کی کار داری حاجی؟ انقلاب کردیم و شاه رفته.» وقتی آقا در سخنرانی گفت: «ما بایستی تعصب داشته باشیم نسبت به مصرف داخلی و جنس داخلی و اقتصاد ملی‌مان»، رفیقم ایستاد و نعره‌زنان گفت: «وای اگر خامنه‌ای حکم جهادم دهد.»
گذشت و گذشت تا رسید به اینکه رفیق ما همه وسایل تحریرش را جنس خارجی خرید؛ از خودکار و مداد و کیف گرفته تا برچسب‌های کتابش. گفتم: «تو مگر در حرم شعار ندادی که...» عجب زمانه‌ای شده؛ عکس آقا را می‌چسبانیم، اما عکس آقا عمل می‌کنیم.
نظرات (۰)