زندگی خوب، مرگ خوب

نی‌نی‌کوچولوها، وقتی گرسنه یا تشنه می‌شوند، به سینه مادر چنگ می‌زنند و تا سیر نشده‌اند، ول نمی‌کنند. چه اشتیاقی! حالا بعضی از ما به‌جای این‌که به مرگ شوق داشته باشیم، آن هم مثل کودکان، از آن می‌ترسیم! خنده‌دار است. درحالی‌که امیرالمؤمنین می‌فرمایند:

وَ الله لَابْنُ أَبِی‌طَالِبٍ آنَسُ‏ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْی أُمِّه‏[1]

یعنی به خدا قسم، پسر ابی‌طالب به مرگ از طفل به سینه مادرش مأنوس‌تر است.

اما یادمان باشد، ما مرگ را به خاطر خودش دوست نداریم، بلکه به خاطر «ملاقات خدا» آن را می‌خواهیم. برای همین هم تلاش می‌کنیم که با زندگی خوب، مرگ خوب داشته باشیم وگرنه معلوم است که هر گناه‌کاری از مرگ و قیامت می‌ترسد!