نمی‌شود مقابل بدی‌ها بی‌اعتنا بود. بالاترین واکنش هم عملی است، بعد زبانی. از امام بیاموزیم.
***
ملعونی بود منصور دوانیقی. دنبال بهانه بود که امام ششم شیعیان را از مدینه به عراق احضار کند و تحت نظارت خودش قرار دهد. ولیمۀ مفصلی که برای فرزندش تدارک دیده بود هم یکی از آن بهانه‌ها بود. بزرگان لشکر و کله‌گنده‌های حکومت آن روز عباسیان در آن جشن عظیم شرکت داشتند. یکی از حاضران عطش کرده بود و از مهمانداران آبی خواست. به جای آب برایش شراب آوردند. بدبختانه شراب در آن ایام با فتواهای عجیب منحرفان از اهل‌بیت مرسوم شده بود. حضرت بلافاصله از سر سفره برخاستند و بیرون رفتند. اهل مجلس مات این حرکت شدند و خواستند ایشان را برگردانند. اما امام صادق (سلام‌الله‌علیه) تمام دین است و با کسی سر منکر و معروف تعارف ندارند. فرمودند رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده است:
مَلعونٌ مَلعونٌ مَن جَلسَ طائعاً على مائدَةٍ یُشرَبُ علَیها الخَمرُ[1]
هرکس به میل خود بر سر سفره‌ای بنشیند که در آن شراب نوشیده می‌شود، بسیار ملعون و از رحمت خدا دور است.
نظرات (۰)