آیات قرآن حقیقتی دارد که هر دلی پذیرایش نیست. آن دل، دل مهربانترین و عزیزترین شخص نزد خداست.
***
نویسندۀ وحی به کسی میگفتند که هر آیهای از قرآن نازل میشد مینوشت. ابنمسعود یکی از آنها بود. رسولالله (صلیاللهعلیهوآله) روزی از او خواستند برایشان قرآن بخواند. مصحفش را گشود و شروع به خواندن کرد. خواند و خواند تا رسید به این آیه
فَکَیفَ اِذا جِئنا مِن کُلِّ اُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَجِئنابِکَ عَلى هؤُلاءِ شَهیداً[1]
پس چگونه است [حال مردم] هنگامی که از هر امتی گواهی بیاوریم، و تو را بر آنان گواه بیاوریم؟!
به محض اینکه ابنمسعود این آیه را تلاوت کرد چشمان حضرت رسول پر از اشک شد و فرمودند: «دیگر کافی است.»[2]
نظرات (۰)