شما را چه شده است؟

چه بلایی سر ما و جهانیان آمده که فریاد مظلوم را نمی‌شنویم؟

***

«در خانۀ عبدالله‌بن‌جدعان شاهد پیمانی شدم که اگر اکنون نیز مرا به آن بخوانند، اجابت می‌کنم.»[1] این سخن رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پس از بعثت است. بیست‌ساله بودند که مردی از قبیله‌ای دیگر جنسی را به یکی از اهل مکه فروخت. خریدار از بازگرداندن پول خودداری کرد. مرد مظلوم و غریب بر سر کوه رفت و با چند بیت شعر فریاد دادخواهی سر داد. عموی حضرت از جا حرکت کرد: «این فریاد را نمی‌توان ناشنیده گرفت.» بزرگان قبایل قریش با هم پیمان بستند که «به غریب و غیر غریب نباید ستم شود. و قطعاً باید حق مظلوم از ظالم گرفته شود.» سوی خریدار ظالم روان شدند و طلب مظلوم را بازگرداندند.

مَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ[2]