تا حالا شده سر دوراهی گیر کنی؟
اگر گیر کنی، راه روبه‌دنیات رو انتخاب می‌کنی یا راه روبه‌خدات رو؟ ولی این دومیه سخت‌تره ها، پرمشقت‌تره ها، ولی باصفاتره، ماندگارتره، تازه جبران هم میشه، آره خدا برات جبران می‌کنه...
حالا ببنید این نوجوون هم‌سال ماها، کدوم راه رو انتخاب می‌کنه:
«داشت با آب قمقمه‌اش وضو می‌گرفت برای نماز صبح، گفتم: بی‌تجربه‌ای، لازم میشه، شاید یکی دو روز دیگه بی‌آب باشیم.
گفت: لازمم نمی‌شه، مسافرم!
عملیات که تمام شد، دیدمش رفته بود مسافرت، پیش خدا؛ شهید شده بود.»
تنها زمانی می‌تونیم در انتهای مسیر پیش خدا باشیم که در دوراهی‌های زندگی خدایی باشیم.
براساس: آسمان مال آن‌ها بود، کتاب نوجوان صفحه 69
نظرات (۰)