خودمان را معطل نکنیم. جای دیگر خبری نیست.
***
در محضر امام باقر (سلام الله علیه) بودم. طفلی در حال بازی وارد شد. امام برخاستند، او را به آغوش کشیدند و فرمودند: «پدر و مادرم فدایت باد!» رو به من فرمودند: «این کودک بعد از من امام شما خواهد بود. تو باید از علومش بهرهمند شوی. این همان صادقی است که رسول الله (صل‌الله‌علیه‌وآله) بشارتش را داده.» با پایان سخنان امام، حضرت صادق (سلام‌الله‌علیه) خندیدند و چهره‌شان سرخ شد. امام فرمودند: «آنچه می‌خواهی از او سؤال کن.» گفتم: «خنده از کجا سرچشمه میگیرد؟» آن کودک لب گشود: «اندیشه از قلب، غم از کبد، تنفس از ریه و خنده از طحال سرچشمه میگیرد.» با شنیدن این پاسخ، برخاستم و پیشانیشان را بوسیدم.[1]
شَرِّقاً أو غَرِّباً، لن تجدانِ علماً صحیحاً إلا شیئاً خَرجَ مِن عِندِنا أهلَ البیت[2]
به شرق بروید یا غرب، هرگز علم صحیحی نخواهید یافت، مگر آنکه از نزد ما اهلبیت بیرون آمده باشد
[1] بحارالا نوار، ج 47، ص 15، ح 12؛ به نقل از کفایة الاثر، ص 321
[2] امام باقر، رجال کشّی، ص 209؛ اصول کافی، ج 1 (کتاب الحجه)
نظرات (۰)