مزه شبنشینی با اهل زمین را احتمالاً شب یلدا چشیدهاید. مزه شبنشینی با اهل آسمان را چطور؟ البته شاید کمی سخت باشد ولی بدجوری میچسبد.
راستی شبنشینی با اهل آسمان، آداب خودش را دارد؛ باید شبیه خودشان شوی تا در دلشان برای خودت جا باز کنی. قلبی که تویش محبت چشم و ابروی هر ننهقمری باشد، آنقدر تنگ میشود که دیگر جا برای خدا و اهل و عیالش باقی نمیگذارد و دلی که تا نوک دماغش را بیشتر نبیند، قد و اندازه شعورش به ملکوت و جبروت و لاهوت قد نمیدهد.
اگر دل کندن از رخت و لحاف برایت عذاب الیم است، احتمالاً دیر میخوابی. میتوانی شبنشینیات را قبل از خواب داشته باشی ولی مزه اطراف سحر چیز دیگریست! پس دیر خوابیدن را کمکم فراموش کن و فرصت لذت را از دست نده.
نظرات (۰)