غصه نخور. هر کس در راه مانده و اسیر مشکل است، به فریادش میرسد.
*
جابر از قافله دور افتاده بود. در آن شب تاریک بیابان، شترش ناتوان از ادامۀ راه، خوابیده بود و برنمیخاست. گریه میکرد و کمک میطلبید. از تاریکی بیابان بزرگمردی به فریادش رسید. منش رسولالله (ص) بود که آخرین فرد قافله حرکت میکرند تا درماندگان را دریابند. با عصای جابر، شتر را حرکت دادند و با او سخن گفتند. بارها برایش طلب بخشایش کردند. دانستند جابر عیالوار و بدهکار است. در مدینه شتر ضعیفش را به قیمت مناسبی خریدند و هنگام رسیدن خرماها تمام بدهیهای جابر را صاف کردند.
از پیامبر کمک بگیریم و مانند ایشان کمکحال تمام درماندگان باشیم.
أحَبُّ العِبادِ إِلَی اللهِ المُتأَسّی بِنبیِّهِ والمُقتَصُّ لِأَثَرِهِ[ نهجالبلاغه، خ 160]
امیرمؤمنان (س): محبوبترین بندگان نزد خداوند کسی است که از پیامبرش پیروی کند و گام بر جای پای او نهد.
نظرات (۰)