حق الناس خیلی راحتتر از آنچه فکرش را بکنی یقهات را میگیرد. وقتی پیرمردی با قلب ضعیف از صدای ترقهات میترسد یا وقتی خانمی به خاطر وضعیت خطرناک خیابان نمیتواند به خرید برود یا ...
چگونه جواب خواهی داد این همه حق پایمال شده را؟ چقدر راحت میسوزانی داشتههای غیردنیاییات را یا حتی داشتههای دنیاییات را! همان عمر و پولی که میسوزانی تا از خطری که برای خودت و مردمت میآفرینی، غرق لذت شوی.
اصلاً خطرات چهارشنبهسوری و حقالناسهایش هم به کنار. اینکه آبا و اجداد و گذشتگانمان چنین میکردهاند، دلیل میشود برای استمرار رفتارهای نابخردانه؟
راستی بیتفاوتها هم محکوماند! مگر نه اینکه هر کس در برابر ارتکاب منکری سکوت کند، خودش هم در آن کار شریک جرم خواهد بود؟
نظرات (۰)