الگوی بزرگواری

روزی یکی از مردم شام وارد مدینه شد و دید امام حسن علیه‌السلام بر اسبی سوار است، شروع کرد او را مورد لعنت قرار دهد. وقتی بدگویی او به پایان رسید، آن حضرت سلام کردند، خندیدند و فرمودند: «ای پیرمرد، گمان می‌کنم در اینجا غریب باشی و شاید اشتباه گرفته‌ای. اگر از آنچه گفتی طلب عفو کنی، تو را می‌بخشیم و اگر از ما در خواستی داشته باشی، عطا خواهیم کرد. اگر راهنمایی بخواهی، تو را راهنمایی می‌کنیم و...»

وقتی آن مرد این سخنان امام (ع) را شنید گریه کرد و گفت: «شهادت می‌دهم که تو خلیفه خدا در زمین او هستی. خدا بهتر می‌داند که رسالتش را کجا قرار دهد. تا به حال تو و پدرت مبغوض‌ترین خلق خدا در نزد من بودید، اما الآن تو بهترین خلق خدا نزد من هستی.» مرد اثاث و لوازم خود را به منزل آن حضرت برد و تا زمانی که درمدینه بود مهمان آن حضرت بود و از معتقدان به محبت او شد.