شب که می‌خواهد بخوابد آن‌قدر به صفحه گوشی زل می‌زند تا خوایش ببرد. صبح هم قبل از همه چیز گوشی‌اش را چک می‌کند. در خیابان هم همیشه سر در گریبان است. حتی پشت فرمان هم بی‌خیال گوشی‌اش نمی‌شود. اگر می‌توانست، مغزش را به اینترنت وصل می‌کرد تا موقع خواب هم برخط باشد!
باید به این افراد گفت که عزیز من! شاید باورت نشود، اما معتاد شده‌ای. باید خودت را ببندی به تخت، تا ترک کنی. به دوا و دکتر نیاز داری. پرخوری رسانه‌ای دارد جانت را می‌گیرد. بیا و به زندگی برگرد.
نظرات (۰)