فرصت خیلی کوتاه

عمر انسان خیلی کوتاه است. پنجاه سال یعنی هیچ‌وقت! به کوتاهی زمان نگاه کن. اصلاً بگو هفتاد سال، بگو هفت‌صد سال. هفت‌صد سال را منها کن از بی‌نهایت سالی که در آخرت زندگی خواهیم کرد. دیدی که هیچ است!؟

مرگ پایان زندگی نیست، پایان فرصت است؛ پایان فرصت مسابقه، فرصت رشد، فرصت کامل شدن. ولی پایان فرصت «بودن» نیست. ما خواهیم ماند با نتایجی که به دست آورده‌ایم و فرصت‌‌هایی که از دست داده‌ایم و دیگر بازنخواهندگشت. البته پس از مرگ یک فرصت جاودانه خواهیم داشت برای لذت بردن از جوایز مسابقه.

فرصت برای آماده شدن کم است. باید این مقدار کم عمر را حسابی قدر دانست.