شمر در عصر روز تاسوعا، امان‌نامه‌اى از عمربن سعد براى چهار فرزند ام البنین علیهم‌السلام آورد تا آنان را از سپاه امام حسین علیه‌السلام جدا سازد. عباس علیه‌السلام که کانون وفادارى و معدن غیرت بود، بر او بانگ زد: «بریده باد دست‌هاى تو و لعنت خدا بر تو و امان‌نامه‌ات! اى دشمن خدا! ما را دستور مى‌دهى که از یاری برادر و مولایمان حسین علیه‌السلام دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان ناپاک آنان درآوریم؟ آیا ما را امان مى‌دهى، ولى براى فرزند رسول خدا صلوات‌الله‌علیه‌وآله امانى نیست؟
بحارالانوار، ج 44، ص 391 ؛ منتهى الامال ، ج 1، ص 337
نظرات (۰)