جوانى خدمت امام حسین علیه‌السلام رسید و گفت: «من مردى گناهکارم و نمى‌توانم خود را از انجام گناهان بازدارم، مرا نصیحتى فرما.» امام حسین علیه‌السلام فرمود:
«پنج کار را انجام بده و آنگاه هرچه مى‌خواهى، گناه کن. اول، روزى خدا را مخور و هرچه مى‌خواهى گناه کن. دوم، از حکومت خدا بیرون برو و هرچه مى‌خواهى گناه کن. سوم، جایى را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هرچه مى‌خواهى گناه کن. چهارم، وقتى عزراییل براى گرفتن جان تو آمد، او را از خود بران و هرچه مى‌خواهى گناه کن. پنجم، زمانى که مالک دوزخ، تو را به سوى آتش مى‌برد، در آتش وارد مشو و هرچه مى‌خواهى گناه کن.»
جوان اندکى فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیت‌هاى طرح شده، چاره‌اى جز توبه نیافت.
بحارالانوار، ج 78، ص 126، ح 7؛ جامع الاخبار، ص 359، ح 1001
نظرات (۰)