مسئول مردمی

شهید محراب [آیت‌الله اشرفی اصفهانی]، مراجعان به منزل را خود شخصاً پاسخ می‌داد و حتی درِ منزل را نیز در اکثر اوقات، خود به روی مردم می گشود و شخصاً از مهمانان پذیرایی می‌کرد. محل نشستن ایشان در اول اتاق بود و به هنگام گفت‌وگو سخن کسی را قطع نمی‌کرد. تلفن‌ها را خود جواب می‌داد و وقتی از نظر امنیتی به او پیشنهاد می‌شد کسی دیگر جواب تلفن‌ها را بدهد، می‌گفت:«من طلبه‌ای بیش نیستم و شأن و مقامی ندارم و از این‌گونه تشریفات متنفرم.» و می­فرمود:« زندگی امام از همه ماها ساده‌تر است. باید ساده زندگی کرد.»

وضع زندگی ایشان آن‌قدر ساده بود که نمی‌توانستند حتی از سه چهار نفر پذیرایی کنند.

(مجله سروش وحی، مهر و آبان1384، ش 19)