از قدیم گفتهاند شنیدن کِی بود مانند دیدن. آنها که اربعین مشرف شدهاند به عتبات، این را با پوست و استخوانشان میچشند؛ زائرانی که بیرون از تمام فضاهای سمپاشیشده، در نزدیکترین و واقعیترین حالت ممکن یکدیگر را ملاقات میکنند و حال همدیگر را میفهمند. این یکی از نعمتهای بسیار بزرگی است که امام حسین علیهالسلام روزی ما کرده. باز هم برای ما اثبات میشود که هیچ رسانهای عمیقتر از دیدار واقعی و ملاقات حضوری افراد نیست. عجیب است که رسانه پیادۀ ظاهراً ضعیف، اثری قویتر از رسانههای سوارۀ پر سر و صدا دارد. هرچند تفکیک رسانهها کار جالبی نیست، عمق و محتوای هیچکدام به خودِ واقعیت نمیرسد؛ گویی روحی دارد که آن عظیمالجثهها خالی از آنند.
نظرات (۰)