اکثر آشنایان امام نقل میکنند که ایشان از سن جوانی، نماز شب و تهجد، جزء برنامههایشان بود. بعضی از نزدیکان ایشان میگفتند که وقتی در ظلمت و تاریکی نیمهشب، آهسته وارد اتاق امام میشدم، معاشقه امام را با ایزد احساس میکردم و میدیدم که با خضوع و خشوعی خاص، نماز میخواندند و قیام و رکوع و سجود را به جا میآوردند که حقاً وصفناپذیر بود.
یکی از اساتید قم نقل میکرد: «شبی میهمان حاج آقا مصطفی بودم. ایشان، خانه جداگانهای نداشتند و در منزل امام زندگی میکردند. نصف شب از خواب بیدار شدم و صدای آه و نالهای شنیدم، نگران شدم که مگر اتفاقی افتاده است، حاج آقا مصطفی را بیدار کردم و گفتم: «ببین چه خبر است!» ایشان نشست و گوش داد و گفت: «صدای امام است که مشغول تهجد و عبادت است.»
برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، ج 3، ص286
نظرات (۰)