کتابی می‌خواندم که اسم آن واره بود، به این معنا که یک عده افراد روستایی در قدیم کنار هم جمع می‌شدند و برای رفع نیازهای اقتصادی‌شان با یکدیگر همیاری می‌کردند. جالب اینجاست که این کار خودجوش و درون‌زا بوده و منتظر هیچ کسی نبودند که دستور دهد تا مشکلات اقتصادی و معیشتی‌شان را حل کند، بلکه با همدیگر تلاش می‌کردند تا مشکلات را حل کنند؛ اما متأسفانه دیگر چنین واره‌هایی در روستا کمتر دیده می‌شود، در حالی اقتصاد مقاومتی را آن‌ها اجرا می‌کردند.
نظرات (۰)