مجید خودش از اعضای اصلی هیئت جوانان سیدالشهدا (ع) یافتآباد بود. دلش با اهلبیت بود و از بچگی به حضرت زینب (س) عشق و ارادت خاصی داشت. وقتی شهید کریمی او را به هیئت دیگری دعوت میکند، آنجا در مورد مدافعان حرم و مظلومیت اهل بیت علیهمالسلام در سوریه میشنود و کاملاً دگرگون میشود.
دوستانش میگفتند آن شب مجید آنقدر گریه میکند که از هوش میرود، به هوش که میآید میگوید «من باشم، کسی نگاه چپ به حرم بیبی زینب (س) بیندازد؟» از آن لحظه به بعد اخلاق مجید تغییر کرد. ساکت و آرام شده بود. خیلی این در و آن در زد تا راهی سوریه شود. در تمام این مراحل با شهید مرتضی کریمی همراه یکدیگر بودند. اتفاقاً با هم در یک منطقه و عملیات شهید شدند.
نقل از پدر و مادر شهید مجید قربانخانی
نظرات (۰)