گفت: «ای فرزند پیامبر! فلان شخص از من طلبی دارد، ولی من پولی ندارم. برای همین او میخواهد مرا زندانی کند.» امام فرمود: «در حال حاضر مالی ندارم که بدهی تو را بدهم.» گفت: «پس کاری کنید که او مرا زندانی نکند.»
امام در حالی که در مسجد مشغول عبادت (اعتکاف) بود، کفشهای خود را به پا کرد.
گفتند: «ای فرزند رسول خدا، مگر فراموش کردید که در حال اعتکاف هستید [ و نباید از مسجد خارج شد]؟» فرمود: «فراموش نکردهام، اما از پدرم شنیدهام که رسول الله میفرمود: کسی که در برآوردن حاجت برادر مسلمان خود بکوشد، مانند کسی است که نه هزار سال، روز را به روزه و شب را به عبادت مشغول بوده است.»
نظرات (۰)