عشق است عاشقی!

جوان و نوجوان ویژگی‌اش عاشق‌پیشگی است. حیف که خیلی وقت‌ها معشوق را گم می‌کند، وگرنه این نعمت «عاشقی» کم چیزی نیست. باید قدرش را دانست...

***

در زمان حج آمد نزد خیمه امام باقر (علیه‌السلام). امام دید گوشت پاهایش ریخته، پرسید: چه شده؟ گفت: با بچه‌شتری ضعیف به حج آمده‌ام و مجبورم بخش زیادی از راه را پیاده بیایم. دل امام برایش سوخت. به امام گفت: گاهی مرتکب گناهی می‌شود و گمان می‌کنم که دیگر بخشیده نمی‌شوم. اما به یاد محبت شما می‌افتم و امیدوارم می‌شوم. امام فرمود:

هَلِ‏ الدِّینُ‏ إِلَّا الْحُبُ

آیا دین چیزی جز محبت است؟

سپس امام این آیه را تلاوت فرمود:

إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ‏ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ‏^[1]

اگر خدا را دوست دارید، از من (یعنی پیامبر) پیروى کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد.

راستی ما چقدر قدر عاشقی را می‌دانیم؟ کاش در این دوران نوجوانی و جوانی خوب عاشق شویم، عاشق خدا و اهل‌بیت.