اهل جهاد بسم‌الله!

شما هم وقتی اسم یه شهید مدافع حرم می‌آد، دلتون می‌لرزه و با خودتون می‌گید: «کاش من هم با او و مثل او بودم»، درسته؟ خب این آرزوی هر آدم حسابی‌ایه. بزرگ و کوچک هم نداره، هر کی دلش می‌خواد عاقبت به خیر شه و به درد دین و امامش بخوره، آرزوی شهادت می‌کنه.

ولی حواستون باشه، خیال نکنید شهادت یه اتفاق معمولیه و هر کی هر جور زندگی بکنه، توفیق شهادت پیدا می‌کنه. شهادت یعنی مرگ خوب و جهادی؛ مرگ خوب و جهادی هم فقط در نتیجه یک زندگی خوب و جهادی به دست می‌آد. البته زندگی خوب به معنی معصوم بودن نیست. خیلی‌‌ها اولش بد بودن و با لطف خدا بعدا خوب شدند.

به هر حال باید دنبال زندگی خوب و جهادی بود. حالا چه جوری؟ یه پیشنهاد خیلی خوبش اردوهای جهادیه که هم برای نیازمندان خونه یا مسجد می‌سازیم هم خودمون ساخته می‌شیم. نباید از اردوهای جهادی غافل شد.