پاسخی برای الکی‌پرستان!

ظاهرا همه خداپرستند ولی در واقع یکی پول را می‌پرستد و دیگری شهوت یا مقام را! کافی است انسان به خودش مراجعه کند تا بفهمد اشتباهش را. درست کاری که حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) با مردم کرد:

***

‌ ستاره‌پرستان و ماه‌پرستان و خورشید‌پرستان را جمع کرد و از اولی شروع کرد. ستاره را که دید، گفت: «این خدای من است؟» شاید همه خوشحال شدند که ابراهیم (علیه‌السلام) هم ستاره‌پرست شده است! اما اندکی بعد که ستاره غروب کرد، با یک جمله زیرآب همه این «الکی‌پرستی‌‌ها» را زد:

لا أُحِبُّ الْآفِلینَ[1]

من غروب‌کنندگان را دوست ندارم.

نوبت ماه رسید. آن هم خیلی دوام نیاورد و غروب کرد. خورشید هم که از همه‌شان بزرگ‌تر بود و شاید ادعایش می‌شد، خیلی نماند. ابراهیم (علیه‌السلام) به قاعده خوبی اشاره کرده بود: انسان خیلی بزرگ است و نمی‌تواند چیزی را که نابود می‌شود، بپرسد. همین کافی بود که آدم سالم را بیدار کند.