بعضی وقت‌ها می‌خواهیم به خودمان دعوت کنیم، نه حق!
***
همّ و غمش شده بود اینکه کسی را در نظر بگیرد و برای پذیرش ولایت اهل بیت (علیهم‌السلام) با او وارد گفت‌وگو بشود. گفت‌وگو که چه عرض کنم! گاهی باشدت صحبت می‌کرد و کار به جنگ و دعوا می‌کشید. وقتی ماجرایش را برای امام صادق (سلام‌الله‌علیه) تعریف کرد، حضرت او را از این کار منع کردند: «با کسی دعوا و مخاصمه نکن. هر گاه خدا برای بنده‌ای خیری اراده کند، در دلش خطی می‌اندازد که یکی از شما دوست دارید او را ببینید.[1]» حالا اگر این محبت در دلش نباشد، جدال با او دشمن‌ترش می‌کند و گناهش پای ما نوشته می‌شود.
أورَعُ النّاسِ مَن تَرکَ المِراءَ و إن کانَ مُحِقّا[2]
پارساترین مردمان کسی است که جدال بیهوده را رها کند، هرچند حق با او باشد
نظرات (۰)