شکر خالق یا مخلوق؟

اندازه‌ها اگر دستمان باشد و ارزش شکر کردن خدا بفهمیم، آن‌وقت دیگر پیش هیچ‌کس خودمان را کوچک نمی‌کنیم. البته این به معنی سپاسگزاری نکردن از بقیه انسان‌ها نیست، ولی نباید اصل‌وفرع گم بشود.

***

آمد پیش امام صادق (علیه‌السلام) و پول خواست. امام که داشت انگور می‌خورد و پولی همراه نداشت، به او انگور داد. نگرفت و رفت. دیگری آمد و درخواست پول کرد. باز امام انگور داد. گرفت و خدا را شکر کرد. امام پولی امانت گرفت و به او داد. باز هم شکر خدا گفت. امام لباس خود را بیرون آورد و تقدیمش کرد. مرد از خود امام تشکر کرد. دیگر امام به او چیزی نداد. اطرافیان گفتند:

لَوْ لَمْ یَدْعُ لَهُ لَمْ یَزَلْ یُعْطِیه‏[1]

اگر [فقط] برای امام دعا نمی‌کرد [و باز شکر خدا می‌گفت]، امام پیوسته به او عطا می‌کرد.