حدیث داریم که در دوران آخرالزمان، مردم فقط به فکر شکمشان هستند و شکمشان خدایشان می‌شود: «بُطونُهُم آلِهَتُهُم: شکم مردم خدایشان می‌شود» فقط فکر و ذهنش این است که ناهار چه بخوریم؟ شام چه بخوریم؟ مگه ما می‌دانیم که تا شب زنده‌ایم که بگوییم چه بخوریم؟
آیت‌الله مجتهدی تهرانی
یه نگاهی به خودم بندازم ببینم من بنده واقعی کی هستم؟ شکمم یا خدایم؟
از همین‌الان باید شروع کنم، فردا دیره.
نظرات (۰)