اینها که اصرار دارند زندگیشان یک برنامه ثابت ماشینی داشته باشد، خیلی هم راه را درست نمیروند!
***
همیشه در حال دو دوتا چهارتا کردن بود. مثلا میگفت: اگر نماز نخوانم و به کارهایم برسم، روزی یک دو ساعت جلوترم. یا میگفت: اگر روزهای ماه رمضان روزه نگیریم، بازدهیمان دوبرابر میشود. بعدا قضایش را میگیریم!
خلاصه همیشه با همین محاسبات کودکانه سر خودش را گرم میکرد. یادم است که شب قدرها خوب میخوابید!
گفتم: ای کاش پردهها کنار میرفت تا ببینی چقدر عمر کردهای. تعجب کرد. خیال میکرد همین عمر ظاهری را میگویم. بعد گفتم: کسی که فقط در 3 سال اخیر شبهای قدر را درک کرده، در واقع بیش از 200 سال جلوتر از توست! باورش نمیشد. برای همین آیهای که همه بلدیم را برایش خواندم:
لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر[1]
شب قدر، برتر است از هزار ماه
با یک حساب سرانگشتی معلوم میشود که هزار ماه یعنی بیش از 80 سال و این یعنی یک عمر!
نظرات (۰)