شرمگاه و دو لباس

تعارف را کنار بگذاریم. عورت یا شرمگاه، عضوی از بدن است که می‌تواند ما را بهشتی یا جهنمی کند. پس باید حواس‌مان جمع باشد!

***

وقتی حضرت آدم و حوا (علیهماالسلام) از درخت ممنوعه خوردند، اولین اتفاقی که افتاد این بود که شرمگاه‌شان آشکار شد. جالب است که آن‌ها سریع شروع کردند به پوشاندن شرمگاه خود. این یعنی انسان فطرتاً دوست دارد پوشیده باشد. حالا خدا انواع و اقسام لباس‌ها را برای ما قرار داده که خود را بپوشانیم، اما عجیب است که دنیای امروز تلاش می‌کند برای ترویج برهنگی.

راه نجات از این عریانی‌ها و بی‌حیایی‌ها، این است که لباس دیگری بر تن بپوشانیم که دیگر ظاهری نیست؛ بلکه «لباس تقوا» است:

وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْرٌ[1]

لباس تقوا و پرهیزکاری بهتر است.

کاش هر روز که در مقابل آینه قرار می‌گیریم و لباس‌هایمان را مرتب می‌کنیم؛ به میزان تقوای خود هم بیندیشیم. نکند ظاهراً پوشیده ولی واقعاً برهنه باشیم!