تنبل نباش!

پناه‌برخدا از تنبلی! روح آدم را فرسوده می‌کند. باید یک بلایی سر تنبلی آورد.

***

هوا به‌شدت گرم بود. امام کاظم سلام‌الله‌علیه گرم فعالیت بودند؛ آن‌قدر که تمام وجودشان خیس عرق شده بود. یکی از اصحاب که این حال را دید، از سر دل‌سوزی گفت: «فدایت شوم، چرا این کار را به عهده دیگران نمی‌گذاری؟» حضرت پاسخ دادند: «چرا به عهده دیگران بگذارم؟ افراد بهتر از من همواره از این کارها کرده‌اند.» پرسید: «مثلاً چه کسانی؟» امام فرمودند: «رسول خدا و امیرمؤمنان و همه پدران و اجدادم. اساساً کار و فعالیت در زمین از سنن پیغمبران و اوصیای پیغمبران و بندگان شایسته خداوند است.»[1] وقتی بهترین آدم‌ها این‌گونه کار می‌کردند، چرا ما تنبلی کنیم؟

لَا تَکْسَلُوا فِی طَلَبِ مَعَایِشِکُمْ فَإِنَّ آبَاءَنَا کَانُوا یَرْکُضُونَ فِیهَا وَ یَطْلُبُونَهَا
در طلب روزی و نیازهای زندگی تنبلی نکنید، چرا که پدران و نیاکان ما به دنبال آن می‌دویدند و آن را طلب می‌کردند.[2]