امام عدالت

   از قدیم گفته‌اند «حساب حسابه، کاکا برادر». خدا نکند موقعِ قضاوت کردن نسبت‌ها و رفاقت‌ها و دشمنی‌ها مانع از درست داوری کردن بشود؛ اگر بشود، شاید دیگر نشود درستش کرد.

***

شخصی از امیرالمؤمنین (سلام‌اللّه‌علیه) شاکی بود. شکایتش را به دادگاه برد. قاضی هر دو را حاضر کرد. آن شخص را صدا کرد و خواست روبه‌رویش بایستد. بعد رو به امام کرد و گفت: «یا ابالحسن! پهلوی مدعیِ خودت قرار بگیر». با شنیدنِ این جمله چهرة حضرت در هم شد. قاضی از ناراحتیِ ایشان تعجب کرد. امیرالمؤمنین فرمودند: «به این خاطر ناراحت شدم که تو مرا با احترام و کنیه خطاب کردی، در حالی که طرفم را با نامِ عادی‌اش خواندی». امام می‌داند قرآن دربارة قضاوت کردن چنین می‌گوید:

وَ إِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُقْسِطینَ [1]