زندگی مجموعهای از راحتها و رنجهاست. مدارا با رنجها به خاطر خدا راحت است که خدا تمام و کمال انسان را کفایت میکند.
***
رسولالله (صلیاللهعلیهوآله) یکتنه مأمور رساندن پیغام خداست. دو یار جانبرکف نصیبش شده؛ خدیجه و امیرالمؤمنین (سلاماللهعلیهما). چند سالی در مکه سختترین آزارها را میبیند. پیروانی پیدا میکند. بدخواهان خواب و راحت را از آنان میگیرند. قصد غارت، شکنجه و کشتنشان را میکنند. فرمان هجرت میرسد. دلها خالی است؛ پرندگان مهاجری که دانهای با خود نمیبرند و لانهای ندارند.
وَ کَأَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُها وَ إِیَّاکُم[1]
چه بسیار جنبدهاى که نمىتواند رزق خود را تأمین کند، خدا آنها و شما را روزى مىدهد.
دلها پر و گرم از سخن خدا میشود. خانهها، داراییها و پیوندها را رها میکنند. با هزار دشواری به راه میافتند. مردم مدینه، انصار، صمیمانه از مؤمنان، پذیرایی و داشتههایشان را با آنان قسمت میکنند.
نظرات (۰)