خوشا به حال آتش‌نشان‌ها

آتش‌نشان بودن سخت است؛ شاید به اندازه جنگیدن. باید جانت را کف دستت بگیری و مثل رزمنده‌ها به میدان بروی. برای همین خدا حساب مجاهدان را از بقیه مردم جدا کرده است[1].

آتش‌نشان‌ها خیلی شبیه مجاهدان و رزمندگان‌اند. هر دوی‌شان با خطر دست‌وپنجه نرم می‌کنند و فرصتی در اختیار دارند که دیگران ندارند. آتش‌نشان‌ها هم مثل رزمنده‌های جبهه و جنگ هر روز خود را برای کوچیدن آماده می‌کنند و مثل بیشتر آن‌ها گم‌نام و غریب‌اند. واقعاً که دست‌کمی از مجاهدان و شهیدان ندارند.

آتش‌نشان که باشی دعای مردم همیشه پشت سرت است باز هم شبیه رزمنده‌ها. چقدر خوب است شغل انسان، نجات مردم گرفتار باشد. واقعاً خوشا به حال آتش‌نشان‌ها.