بلد نیستی چه‌جوری مایه‌دار بشوی؟! کاری نداره که!
***
«کمکی به ما بکنید!» حضرت یک خوشه انگور تقدیمم کردند. گفتم: «زن و بچه‌م گرسنه‌اند. انگور چیه؟» ایشان چیزی نگفتند.
شخص دیگری آمد. امام رضا (سلام‌الله‌علیه) حبۀ انگوری تعارفش کردند. «متشکرم آقا! چقدر کریمید شما!» یک خوشه تعارف کردند. چشمان مرد از شادی برق زد: «واقعاً ممنونم آقاجان! آمده بودم جمال‌تان را ببینم. شرمنده کردید!» سینی انگور را تقدیمش کردند. مرد حسابی ذوق کرد: «مولای من! چگونه تشکر کنم از شما؟!» حضرت باغ‌های انگور را به نامش زدند.
- لال شدم یا ابالحسن! چه کردید با ما!
- زمین‌های اطرافش را هم بخشیدم.
- دیگر چیزی نمی‌توانم بگویم.
خشکم زده بود: «ما محتاج بودیم! چرا به او آن‌قدر دادید؟» حضرت زیر سند نوشتند:
لَئِن شَکَرتُم لَأَزیدَنَّکُم و لَئِن کَفَرتُم إنَّ عَذابی لَشَدیدٌ[1]
اگر شکرگزاری کنید، قطعاً [نعمت] خود را بر شما می‌افزایم. و اگر ناسپاسی کنید، بی‌تردید عذابم سخت خواهد بود.[2]
نظرات (۰)